Luister live naar Jan van den Dool
Meer dan 1.897 keer beluisterd deze maand
Jan van den Dool, geboren te Capelle aan den IJssel. Getrouwd met Anneke Berlijn.
Toen ik naar de lagere school ging moest ik altijd meteen na schooltijd naar huis komen om mijn vader te helpen in de groentetuin. Maar, er waren veel sloten onderweg en het was heel leuk om daar overheen te springen. Eenmaal gebeurde het dat ik de overkant niet haalde… Als er ijs op de sloten lag was het nog spannender. Zou het ijs al houden? De lagere school vond ik wel een klein beetje leuk, maar liever speelde ik buiten. Alleen schrijven, dat deed ik graag. Vooral verhalen. Opstellen noemden we dat. ’s Winters zaten we thuis altijd met z’n allen in de woonkamer. We waren met vijf jongens en drie meisjes. Er was toen nog geen TV. De één zat te lezen, of te breien, de ander zat op de grond te spelen met een vrachtauto met allemaal luciferdoosjes erop gestapeld. En mijn oudere broers waren aan het schaken of dammen. Het boek van Dik Trom vond ik heel erg mooi en Alleen op de Wereld. Vanaf dat ik niet meer hoef te werken ben ik boeken gaan schrijven. Eerst Geldtransport in de nacht, daarna De man in het zwart en toen Nachtrijders. De boeken zijn alle drie uitgegeven bij Callenbach. Daarna verscheen er bijna elk jaar weer een boek. Het is erg leuk om te schrijven voor kinderen vanaf een jaar of acht, negen. Maar veel oudere kinderen lezen ze ook graag. ‘Spannend,’ zeggen ze allemaal. Mijn vrouw en ik hebben drie zoons en inmiddels ook meerdere klein- en achterkleinkinderen. Soms zie ik een van hen voor me als ik een verhaal schrijf, maar niet altijd.
Schrijven doe ik omdat:
· het leuk is om te doen
· ik het fijn vind als kinderen plezier aan mijn boeken hebben
· het goed is dat er genoeg keus is aan christelijke boeken
Mijn verhalen ontstaan meestal als ik achter het toetsenbord van mijn computer aan het schrijven ben. Als ik aan een verhaal begin weet ik zelf nog niet hoe het afloopt. Ik heb een mooie kamer waarin ik heel rustig kan schrijven. Het liefst ben ik dan alleen. Ook heb ik dan meestal geen radio of muziek aan.
De redacteur van de uitgever geeft altijd heel fijne aanwijzingen om het verhaal nog beter te maken. Na mijn tweede boek heb ik een cursus gevolgd, ‘Schrijven voor kinderen’ bij Script. Er zijn mensen die zeiden ‘Nachtrijders is nog mooier dan de andere twee.’ Dus heb ik er van geleerd.
