P. de Zeeuw
Meer dan 2.888 keer beluisterd deze maand
Pieter de Zeeuw werd geboren op 7 maart 1890 in Rijsoord, gemeente Ridderkerk. Zijn vader was daar burgemeester. Hij was de oudste in een gezin met elf kinderen, waarvan er twee vroeg overleden.
Toen hij twaalf was en de normaal-lessen volgde, schreef hij zijn eerste historische verhaal over de hooiplukkers van Lochem. Van het manuscript maakte hij zelf een boekje, compleet met een gefingeerde uitgeversnaam. Het was het eerste werk van een omvangrijk oeuvre van meer dan tweehonderd titels.
Op zijn veertiende stond hij als kwekeling met akte voor een beloning van honderd gulden per jaar voor de klas in Slikkerveer. Daar bleek dat hij een geboren verteller was, die zijn klas kon boeien met verhalen uit de vaderlandse geschiedenis. In die tijd begon hij zulke verhalen ook op te schrijven voor een door L. Penning geredigeerd weekblad.
Achtereenvolgens gaf hij les in Giessendam, Barendrecht en Ridderkerk en vanaf 1918 in Nijkerk. In 1924 werd hij daar benoemd tot hoofd van de Gereformeerde school. Hij bleef dat tot zijn pensionering in september 1955. Hij bekleedde in zijn woonplaats veel functies op kerkelijk en maatschappelijk gebied. Bovendien was hij medewerker aan verscheidene rubrieken en bladen. Zo verzorgde hij van 1924 tot 1931 de jeugdrubriek van het protestants-christelijke dagblad De Rotterdammer, was hij van 1935 tot 1942 redacteur van het christelijk jeugdblad Vrij en Blij en van De Paleispost voor de jeugd.
De Zeeuw was getrouwd en had drie kinderen. Hij overleed op 1 augustus 1968.
